- CODE NAME- "MOPVYZ"

ในขณะที่แต่ละคนกำลังติดอยู่ในห้วงความคิดของตัวเอง ประตูห้องโถงก็เปิดออกร่างของผู้มาเยือนทยอยกันเดินเข้ามาในห้อง คนแรกที่เดินนำเข้ามาก็คือผู้ชายร่างสูงเจ้าของผมสีดำตาสีแดงเหมือนกับเรน เสื้อคลุมยาวตัวนอกสีดำของดักลาสพลิ้วไปตามจังหวะการก้าวเดินจนเห็นเป็นเงาเหมือนละลอกคลื่น ทวงท่าการเดินหลังตรงสง่างามของชายคนนี้ไม่ว่าจะยังไงก็ทำให้เขาดูโดดเด่นออกมาแม้เสื้อสีดำที่เขาสวมจะกลืนไปกับความมืด ใบหน้าคมคายไม่สื่อถึงความรู้สึกใดๆ ทั้งสิ้น จะมีก็แต่เพียงดวงตาเท่านั้นที่สื่อชัดถึงความหยิ่งทะนงของเจ้าของ สายตาของเขามองตรงไปที่พ่อมดที่แต่งตัวเหมือนพ่อบ้านแววตาของเขาเปลี่ยนเป็นดุดันจนไม่ว่าใครก็สามารถรู้สึกได้

 

คัลวิกจ้องกลับมาทันทีที่รู้ว่าถูกมองเขาฉีกยิ้มกว้างอย่างอารมร์ดีกลับไปเพื่อยั่วประสาทอีกฝ่ายซึ่งมันก็ดูจะได้ผลดีเยี่ยมเลยทีเดียว ดักลาสที่ระหว่างทางพร่ำบอกตัวเองมาตลอดว่าให้สงบใจไว้ยอมละสายตาจากพ่อมดคู่อริก่อนจะเหลือบไปมองอลิซที่ยังคงไม่รู้สึกตัวเพราะไอ้พ่อมดวิปลาศที่เอาแต่ยิ้มระรื่น แค่คิดก็ทำให้นึกฉุนขึ้นมาอีกรอบเลยเผลอกำดาบแน่นแหมือนเตรียมจะชักมันออกจากฝักทุกเมื่อ

 

ใจเย็นๆ สิครับท่านรอง จะฝ่าฝืนคำสั่งหัวหน้าหรือไงกันครับเสียงเจ้าเล่ห์ดังขึ้นเบื้องหลังดักลาสทำให้เขาได้สติ

 

ห้ามแกชักดาบออกจากฝักจนกว่าการเจรจาจะสิ้นสุด

 

เสียงของหัวหน้าดังขึ้นในหัว ชายหนุ่มปล่อยมือจากดาบแล้วทิ้งแขนลงข้างลำตัวมือสองข้างกำแน่นจนข้อนิ้วเปลี่ยนสี การสะกดกลั้นอารมณ์เป็นสิ่งเดียวที่เขาทำได้ตอนนี้ แต่ถ้าหากมีโอกาสเมื่อไรเขาจะลงมือสับร่างเจ้าพ่อมดนั่นออกเป็นพันๆ ชิ้นจนเลือดของมันแห้งจนไม่ไหลออกมาอีก แค่นึกภาพดักลาสก็กระตุกยิ้มอย่างสะใจ